Eerste blog!
Door: Lisanne Huisman
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
19 Januari 2015 | Verenigde Staten, New York
Nu 3 nachten geslapen in een bed op een meter hoogte in een drie persoonskamer op de campus van Hofstra: tijd voor een eerste blog.
Vrijdagochtend was het dan zover, nadat ik een jaar geleden had gehoord dat ik een semester naar Amerika mocht, ging het dan eindelijk gebeuren. Afgelopen weken nog veel moeten regelen met betrekking tot housing, move-in-data, zorgverzekering, inschrijven voor vakken en alle kleine dingen van het aanvragen van een creditcard tot het regelen van een ov-vergoeding en het stopzetten van mijn reisproduct. Dus ja, vrijdagochtend stonden mijn backpack en een koffer helemaal klaar om ingevlogen te worden naar Amerika. Op schiphol afscheid genomen (super bedankt allemaal voor de lieve appjes, berichten en degenen die voor mij naar schiphol waren gekomen, was super lief!) en op naar IJsland voor de tussenstop. Vanuit daar in één keer door naar JFK airport in New York. Toen de airtrain op het vliegveld, een volgende trein over Long Island naar het dichtstbijzijnde treinstation (Mineola) en een taxi en daar sta je dan: op de campus van Hofstra, je thuis voor de komende vijf maanden. Nou zo voelde het vrijdagavond nog niet. Gelukkig was ik niet alleen, want Evelien, een andere Nederlandse exchange student van de UvA, had dezelfde vlucht naar Hofstra: super fijn. Maar op de campus voelde het wel behoorlijk alleen. Het semester is nog niet begonnen en dat merk je aan de drukte en de openingstijden op de campus: die zijn er niet. Dus wat doe je dan als je nog een heel weekend hebt, waarin je niets hebt te doen en je zo dicht bij New York City zit? Juist, de toerist uithangen in de stad!
Hoewel ik de eerste nacht behoorlijk moe was, werd ik zaterdagochtend toch een paar keer vroeg wakker, 5 uur, 7 uur, 8 uur, het zal wel met het tijdsverschil te maken hebben. Toch had ik wel goed geslapen en was ik klaar om wat te eten. Maar ja, de supermarkten op de campus zijn nog niet open en op de weg tegenover de campus kon je alleen een donut krijgen bij de Dunkin Donuts. De avond ervoor hadden we nog een pizzastuk geprobeerd bij de ‘pizzeria’ die ook op die weg zit, maar die was veel te vet, waardoor je na één hap spontaan geen honger meer hebt. Dus toen hebben Evelien en ik toch maar besloten om eerst met een pendelbus van Hofstra naar Mineola station te gaan. Daar zat een echte Amerikaanse dining, dus wij daar naar binnen om een ontbijt te scoren. Wat toast (met een klontje boter helaas), scrumbled eggs en een thee verder kon ik er wel weer aardig tegenaan. Nog een gezellig praatje gemaakt met een oudere man, waarschijnlijk een vaste klant van de dining en gekeken hoe andere Amerikanen, waarschijnlijk ook vaste klanten, hun bord met veel en vet eten naar binnen werken. Ja, we zijn echt in Amerika. Vervolgens hebben we de trein gepakt naar Penn station, midden in Manhattan. We hadden nog even de ijdele hoop dat we nog een paar dagen gebruik konden maken van hetzelfde treinkaartje want die zijn hier twee maanden geldig, maar dat is echt onmogelijk, want na elk station komt de conducteur weer langs, jammer. Zwartrijden hoef je hier niet te proberen.
Na de laagbouw van Long Island kom je met de trein steeds dichter bij de wolkenkrabbers van Manhattan. Eerste stop in Manhattan was de bank. Een Amerikaanse rekening openen leek ons toch wel erg handig. Een uur/anderhalf uur later lopen we de Bank of America uit met onze eigen debitcard en kunnen we zelfs online bankieren. Dat is toch wel al de eerste stap naar het local-gevoel. Daarna hebben we mooi op ons gemak midden Manhattan bekeken: Times Square, Broadway, Fifth Avenue, Central Park, Grand Central Station en Bryant Park. Een fijn gevoel dat je weet dat je alle tijd hebt, omdat je hier nog wel een paar maanden zit en vooral ook leuk dat je tegen vreemden kan zeggen dat je hier vijf maanden zit, die zien je dan toch meer als New Yorker dan als toerist. Het was behoorlijk koud, zo’n -7 graden, maar een strakblauwe lucht en een lekker zonnetje zorgden voor een prachtige dag in de stad. Ik heb wat foto’s toegevoegd. Super gaaf allemaal en vooral het uitzicht vanuit Central Park is priceless!
We hebben ook meteen veel plannen gemaakt, dus mochten die tot uitvoer worden gebracht dan zal ik daar zeker weer over schrijven!
Gisteren zijn we helaas niet naar de stad gegaan, aangezien het weer behoorlijk was veranderd. Het was ineens 9 graden boven nul en het regende de hele dag door. Wel een leuke dag om iets meer van de campus te kunnen zien. We zijn weer heel wat wijzer geworden en de cafetaria zien er best wel goed uit. Wel duur, maar dat is alles hier. Ik zal later nog meer schrijven over de campus en mijn kamer. Ik heb twee roommates, maar die komen pas zaterdag de 24e aan dus tot die tijd heb ik nog even de kamer alleen. Vanavond is er een pizza party voor alle internationale studenten (ik hoop dat deze pizza’s iets minder vet bevatten) en komende dagen heb ik introductie dagen dus dan gaan we wel wat mensen ontmoeten.
Nog een paar dingen die me zijn opgevallen:
- Amerikanen zijn heel aardig.
- Ze stoppen netjes voor een stopbord op de campus ook al is er geen kip te zien.
- De stoplichten hangen soms nog al vreemd boven de weg (zie foto).
- De stoplichten zijn totaal niet efficiënt ingesteld. Als we in Nederland zouden moeten wachten op verkeer dat er niet is, zouden er toch heel wat meer frustraties zijn.
- Alles is ruim opgezet en big is daar inderdaad normaal.
Vrijdagochtend was het dan zover, nadat ik een jaar geleden had gehoord dat ik een semester naar Amerika mocht, ging het dan eindelijk gebeuren. Afgelopen weken nog veel moeten regelen met betrekking tot housing, move-in-data, zorgverzekering, inschrijven voor vakken en alle kleine dingen van het aanvragen van een creditcard tot het regelen van een ov-vergoeding en het stopzetten van mijn reisproduct. Dus ja, vrijdagochtend stonden mijn backpack en een koffer helemaal klaar om ingevlogen te worden naar Amerika. Op schiphol afscheid genomen (super bedankt allemaal voor de lieve appjes, berichten en degenen die voor mij naar schiphol waren gekomen, was super lief!) en op naar IJsland voor de tussenstop. Vanuit daar in één keer door naar JFK airport in New York. Toen de airtrain op het vliegveld, een volgende trein over Long Island naar het dichtstbijzijnde treinstation (Mineola) en een taxi en daar sta je dan: op de campus van Hofstra, je thuis voor de komende vijf maanden. Nou zo voelde het vrijdagavond nog niet. Gelukkig was ik niet alleen, want Evelien, een andere Nederlandse exchange student van de UvA, had dezelfde vlucht naar Hofstra: super fijn. Maar op de campus voelde het wel behoorlijk alleen. Het semester is nog niet begonnen en dat merk je aan de drukte en de openingstijden op de campus: die zijn er niet. Dus wat doe je dan als je nog een heel weekend hebt, waarin je niets hebt te doen en je zo dicht bij New York City zit? Juist, de toerist uithangen in de stad!
Hoewel ik de eerste nacht behoorlijk moe was, werd ik zaterdagochtend toch een paar keer vroeg wakker, 5 uur, 7 uur, 8 uur, het zal wel met het tijdsverschil te maken hebben. Toch had ik wel goed geslapen en was ik klaar om wat te eten. Maar ja, de supermarkten op de campus zijn nog niet open en op de weg tegenover de campus kon je alleen een donut krijgen bij de Dunkin Donuts. De avond ervoor hadden we nog een pizzastuk geprobeerd bij de ‘pizzeria’ die ook op die weg zit, maar die was veel te vet, waardoor je na één hap spontaan geen honger meer hebt. Dus toen hebben Evelien en ik toch maar besloten om eerst met een pendelbus van Hofstra naar Mineola station te gaan. Daar zat een echte Amerikaanse dining, dus wij daar naar binnen om een ontbijt te scoren. Wat toast (met een klontje boter helaas), scrumbled eggs en een thee verder kon ik er wel weer aardig tegenaan. Nog een gezellig praatje gemaakt met een oudere man, waarschijnlijk een vaste klant van de dining en gekeken hoe andere Amerikanen, waarschijnlijk ook vaste klanten, hun bord met veel en vet eten naar binnen werken. Ja, we zijn echt in Amerika. Vervolgens hebben we de trein gepakt naar Penn station, midden in Manhattan. We hadden nog even de ijdele hoop dat we nog een paar dagen gebruik konden maken van hetzelfde treinkaartje want die zijn hier twee maanden geldig, maar dat is echt onmogelijk, want na elk station komt de conducteur weer langs, jammer. Zwartrijden hoef je hier niet te proberen.
Na de laagbouw van Long Island kom je met de trein steeds dichter bij de wolkenkrabbers van Manhattan. Eerste stop in Manhattan was de bank. Een Amerikaanse rekening openen leek ons toch wel erg handig. Een uur/anderhalf uur later lopen we de Bank of America uit met onze eigen debitcard en kunnen we zelfs online bankieren. Dat is toch wel al de eerste stap naar het local-gevoel. Daarna hebben we mooi op ons gemak midden Manhattan bekeken: Times Square, Broadway, Fifth Avenue, Central Park, Grand Central Station en Bryant Park. Een fijn gevoel dat je weet dat je alle tijd hebt, omdat je hier nog wel een paar maanden zit en vooral ook leuk dat je tegen vreemden kan zeggen dat je hier vijf maanden zit, die zien je dan toch meer als New Yorker dan als toerist. Het was behoorlijk koud, zo’n -7 graden, maar een strakblauwe lucht en een lekker zonnetje zorgden voor een prachtige dag in de stad. Ik heb wat foto’s toegevoegd. Super gaaf allemaal en vooral het uitzicht vanuit Central Park is priceless!
We hebben ook meteen veel plannen gemaakt, dus mochten die tot uitvoer worden gebracht dan zal ik daar zeker weer over schrijven!
Gisteren zijn we helaas niet naar de stad gegaan, aangezien het weer behoorlijk was veranderd. Het was ineens 9 graden boven nul en het regende de hele dag door. Wel een leuke dag om iets meer van de campus te kunnen zien. We zijn weer heel wat wijzer geworden en de cafetaria zien er best wel goed uit. Wel duur, maar dat is alles hier. Ik zal later nog meer schrijven over de campus en mijn kamer. Ik heb twee roommates, maar die komen pas zaterdag de 24e aan dus tot die tijd heb ik nog even de kamer alleen. Vanavond is er een pizza party voor alle internationale studenten (ik hoop dat deze pizza’s iets minder vet bevatten) en komende dagen heb ik introductie dagen dus dan gaan we wel wat mensen ontmoeten.
Nog een paar dingen die me zijn opgevallen:
- Amerikanen zijn heel aardig.
- Ze stoppen netjes voor een stopbord op de campus ook al is er geen kip te zien.
- De stoplichten hangen soms nog al vreemd boven de weg (zie foto).
- De stoplichten zijn totaal niet efficiënt ingesteld. Als we in Nederland zouden moeten wachten op verkeer dat er niet is, zouden er toch heel wat meer frustraties zijn.
- Alles is ruim opgezet en big is daar inderdaad normaal.
-
19 Januari 2015 - 19:34
Erie:
Leuk Lisanne!
Ik ga je volgen, nog heel veel plezier!
Groetjes Erie -
19 Januari 2015 - 19:34
Nico En Ella:
He Lisje,
Heerlijk om het nog even na te lezen. Wat zul jij genieten de komende tijd! Op naar de introductie en lekker mager eten.
Liefs mamsie -
19 Januari 2015 - 19:37
Margriet Bregman:
Lieve Lisanne.
Na al die voorbereidingen en een lange adem ben je dan eindelijk op de plek waar je zo graag naar toe wilde gaan, New York. Wat ontzettend leuk dat je nu al hebt geschreven en foto's erbij hebt geplaatst!
De plaats van de verkeerslichten is inderdaad wel bijzonder, kan ik me ook nog wel herinneren.
Heel veel succes en plezier in the big City.
Groetjes van ons allemaal.
Liefs van oom Bert en tante Margriet.
-
19 Januari 2015 - 20:50
Alice En Frans:
Lisanne leuk om je eerste blog te lezen.
Groetjes uit Wognum -
19 Januari 2015 - 22:17
Erna Smit:
Hallo Lisanne,
Wat leuk om je zo te kunnen volgen,heel veel plezier daar.
Gr van Johan en Erna -
20 Januari 2015 - 09:16
Marco En Willy:
Blijf maar goed achterom kijken want wij volgen jou ook. -
20 Januari 2015 - 20:22
Mendy:
Heey Lisanne, wat ontzettend leuk om te lezen!! En herkenbaar haha. Zet dat gezonde eten maar even uit je hoofd de komende maanden ;) Xx -
03 Februari 2015 - 22:45
Erna:
Hoi Lisanne,
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag,hopelijk heb je een leuke dag gehad
Gr van de Smitjes -
03 Februari 2015 - 23:04
Kees En Heleen:
Hoi Lisanne, gefeliciteerd, geniet van de dag en de stad. Mooi om het eerste verhaal te lezen en foto's te zien. Het is lang geleden (zo'n 20 jaar, de twin towers stonden nog) dat ik er was, maar de herinneringen komen zo weer naar boven. Een rijke ervaring. Groet uit Haarlem, Kees en Heleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
