Campuslife!

Ja eindelijk een update over mijn leven hier op de campus! Vanaf de andere kant van mijn kamer dit keer, want mijn kamergenote was in voor een nieuwe inrichting, nadat onze kamer midden in het semester is geverfd. We werden geacht alle spullen in het midden van de kamer te plaatsen, zodat de schilders in een dagje tijd de muren opnieuw konden doen. Heel apart, maar het is er wel van opgeknapt en ik heb een knus hoekje gekregen aan de andere kant van de kamer.

Maar goed, wat gaat de tijd weer snel. Mijn vorige blog teruglezend merk ik dat ik eerst nog wat meer moet vertellen over de campus zelf. Een korte rondleiding over de campus dan maar: ik deel mijn kamer met twee andere kamergenoten, een New Yorkse en een Filippijnse die wel aardig zijn, maar waar ik verder niet veel mee omga. Ik heb een kledingkast tot mijn beschikking, een bureautje met een stoel en we hebben één koelkast in de kamer, maar daar maak ik niet echt gebruik van aangezien ik niet echt de mogelijkheid heb om te koken. Verder bevindt mijn kamer zich op de elfde verdieping van Constitution Hall, één van de vele woongebouwen. Op de verdieping zijn ongeveer 12 kamers die zowel eenpersoons, tweepersoons als driepersoons kunnen zijn. Er zijn twee badkamers (één voor heren en één voor vrouwen) met twee douches, twee wc’s en wasbakken. Op de een of andere manier weet iedereen het voor elkaar te krijgen om op andere tijden gebruik te maken van de faciliteiten, waardoor ik tot nu toe nog nooit heb hoeven wachten; merkwaardig, maar fijn! Verder vind je op de bovenste etage van het gebouw een redelijk groot loungegedeelte en een keukentje, maar zonder potten en pannen heb ik daar weinig aan ;). Beneden staan nog wasmachines en drogers die gewoon klaar staan voor gebruik, ook wel erg fijn.

De hele campus is in twee delen gesplitst door de grote weg met de rare stoplichten waarover ik in mijn vorige blog geschreven heb. Aan de ene kant zijn alle woongebouwen te vinden en een aantal sportfaciliteiten zoals het fitness center, de basketbal sporthal, het zwembad en een hockeyveld, voetbalveld en honkbalveld. Aan de andere kant van de weg zijn alle gebouwen te vinden waarin je les kan hebben en de eet- en drinkgelegenheden zitten over de hele campus. Maar dit zou Amerika niet zijn als ze niet ook een veilige overdekte oversteek hadden die beide delen van de campus met elkaar verbindt. Ach ja, met deze kou is het wel lekker om binnendoor te kunnen en het is ook wel fijn om niet op het verkeer te hoeven wachten. Op de campus kun je alles wel vinden, overal hebben ze wel een office voor. En als je iets wilt regelen, hoef je alleen maar één van de vele formulieren in te vullen die allemaal hun eigen kleur hebben en hun eigen formaat. Wat dat betreft zijn we in Nederland een stuk verder in digitalisering.

Enfin, wat heb ik allemaal gedaan sinds de vorige blog? Nadat Evelien en ik de eerste dagen een beetje de stad en de campus hadden verkend, hadden we de week erop onze introductiedagen. Dat klinkt misschien iets spannender dan dat het werkelijk was: de dagen bestonden namelijk vooral uit veel lange en saaie presentaties over de campus en dergelijke, waarvan we het meeste eigenlijk al wel zelf hadden uitgevonden. Niet direct erg nuttig dus, maar het was een goede manier om onze global mentors (Hofstra-studenten die gekoppeld worden aan internationale studenten) te ontmoeten en andere internationale studenten (een paar Fransen, een Italiaanse en verder heel veel Chinezen). Hierdoor hadden we meteen leuke contacten met studenten die ik nu nog steeds veel zie en waarmee we die vrijdag ook naar New York zijn geweest en over de Brooklyn Bridge hebben gelopen. Het leuke is dat zij allemaal ook weer veel mensen kennen en dat je continue dus weer aan nieuwe mensen wordt voorgesteld. Doordat je allemaal vlakbij elkaar woont op de campus en iedereen bij de verschillende eetgelegenheden eet, heb je ook veel momenten om elkaar gedurende de dag te zien, erg leuk!
Die zaterdag leek het ons wel leuk om het nachtleven van New York te verkennen. Vlakbij de campus zitten wel een paar studentenbarren, waar studenten onder 21 wel naar binnen kunnen, maar die zijn toch niet zo leuk als dat het is om de stad in te gaan. Hoewel de meesten hier onder 21 zijn en dus niet mee konden naar New York hebben Evelien en ik er een toptijd gehad. Eerst naar een stand-up comedy club, wat erg grappig was en daarna op aanraden van anderen naar een rooftopbar in central Manhattan. Supergaaf! Het was eigenlijk gewoon een club op de twintigste etage met de mogelijkheid om naar een verwarmd dakterras te gaan met direct uitzicht op Empire State Building. Beter kun je het niet krijgen.

De week erop zouden de lessen beginnen, maar de ‘blizzard’/sneeuwstorm stak daar een stokje voor en omdat er ook nog behoorlijk wat studenten en professors van buiten de campus moeten komen, had Hofstra besloten de universiteit anderhalve dag te sluiten. Dus besloten we gezellig met een groep spelletjes te doen dan wel films te kijken, je moet toch wat. Er lag inderdaad zo’n twintig à dertig centimeter sneeuw, maar de sneeuwruimers op Hofstra deden goed hun best om de wegen en voetpaden sneeuwvrij te houden. Daar kunnen ze in Nederland nog wel wat van leren ;). Er ligt hier ook standaard veel zout op de voetpaden en wegen tegen de gladheid. En dat is ook wel nodig, want tot op de dag van vandaag is de sneeuw blijven liggen en valt er zo nu en dan weer extra. Toch is het weer niet zo heel slecht. Hoewel het behoorlijk koud kan zijn (af en toe -8, soms weer een dag boven nul) en er een ijzige wind kan staan, is het de afgelopen tijd voornamelijk helder weer geweest met een lekker zonnetje, wat het wel weer een beetje goed maakt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet heel erg zou vinden als het lente zou worden, maar er is me verteld dat er half/eind maart nog wel eens sneeuw zou kunnen liggen. We zullen het zien! De dagen en week erna heb ik wel mijn lessen gehad, hoewel er nog een paar zijn uitgevallen doordat de universiteit eerder dichtging of later open. Over mijn vakken vertel ik later nog wel meer, maar ik kan zeggen dat ik interessante vakken heb die het studeren wel leuk maken!

Het weekend erna heb ik voor het eerst kennis gemaakt met een house party. Erg leuk om te zien hoe goed de films eigenlijk kloppen. Rode plastic bekers om uit te drinken, een huis met vrij kale muren, maar wel typisch Amerikaans en met een trap voor de voordeur. Erg gezellig! Ook zijn we dat weekend naar een basketbalwedstrijd geweest van het Hofstra basketbalteam. En ja, dan moet het volkslied natuurlijk wel even gezongen worden en moeten er mascottes en cheerleaders aanwezig zijn om de basketballers aan te moedigen. I’m lovin it! Die zondag was de jaarlijkse Super Bowl. Het moment waarop ineens heel Amerika televisie kijkt en wij dus ook! Voor diegenen die niet weten wat dat eigenlijk is: de finale van de nationale competitie van American Football met dit jaar in de hoofdrol de Seahawks uit Seattle en de Patriots uit Boston. Toevallig keken we de wedstrijd met een jongen die uit Seattle kwam, dus vanaf dat moment waren we fan van de Seahawks. Hoewel ze in de laatste seconden het in eigen hand hadden om te winnen, wisten ze het toch nog te verprutsen. Helaas niet gewonnen dus, maar ondertussen ben ik wel bekend met de spelregels van American Football en was het een hele leuke en spannende wedstrijd om te kijken. Het bizarre is wel dat er super veel commercials worden uitgezonden ook tijdens de wedstrijd, maar dat is blijkbaar allemaal op elkaar afgestemd, want van de wedstrijd zelf mis je verder niets. De half-time show werd dit jaar gedaan door Katy Perry die tijdens de rust op hetzelfde veld in een kwartier toch wel iets super gaafs had neergezet. Al met al dus een geslaagde avond: pizza besteld, een chille bank, spannende wedstrijd en een topshow gedurende de rust.

Die woensdag erop was de ‘student involvement fair’, het moment waarop alle clubs van Hofstra zichzelf kunnen laten zien. En dat zijn nogal veel clubs. Wat je ook bedenkt, er is wel een club voor met mensen met dezelfde interesses of je creëert jouw eigen club. Ik geloof dat ik nu sta ingeschreven voor Rock Climbing (klimmuur), Amnesty International, HINT (voor internationale studenten) en voor Damesvoetbal. Dat loopt dan zo als je al een paar mensen kent die in die club zitten :P. Gelukkig hebben ze niet allemaal wekelijks meetings en is het nogal vrijblijvend. Het is vooral leuk om op de hoogte te blijven van de evenementen en als ik zin/tijd heb, kan ik altijd gaan. Alleen voetbal heb ik me bewust voor opgegeven. Ik ben heel benieuwd of ik dat een beetje kan, maar we gaan het zien. Tot nu toe zijn we nog niet begonnen, omdat het veld nog onder sneeuw ligt, maar waarschijnlijk gaan we binnenkort eerst binnen trainen in een sporthal tot het veld begaanbaar is.

Kortom, ik begin met al echt thuis te voelen hier en het campusleven bevalt goed. Bedankt allemaal voor de leuke berichten onder de vorige blog en mijn volgende zal een stuk sneller verschijnen, beloofd!